خانه آنلاین محصولات فایلی

کتاب صوتی کمونیسم رفت، ما ماندیم و حتی خندیدیم مجموعه مقالاتی از اسلاونکا دراکولیچ روزنامه نگار و نویسنده اهل کرواسی است که با بیان شیوای خود وضعیت زندگی مردم کشورهای اروپای شرقی را در زمان تسلط شرح می‌دهد. اگر به تاریخ و حال و هوای کشورهای اروپای شرقی در زمان حکمرانی دولت‌های کمونیستی علاقه دارید و می‌خواهید از سبک زندگی مردم عادی آن دوران باخبر شوید، این کتاب به شما پیشنهاد می‌شود.

درباره کتاب صوتی کمونیسم رفت، ما ماندیم و حتی خندیدیم:

کتاب حاضر گزارشی زیبا و تاثیرگذار نوشته‌ی یکی از زنان روزنامه‌نگار کروات است که خود نیز در دوران حکومت‌های قدیم کمونیستی اشتراکی زندگی کرده و به خوبی از وضعیت آن دوران سخت خبر دارد. به همین خاطر اسلاونکا دراکولیچ در کتاب صوتی کمونیسم رفت، ما ماندیم و حتی خندیدیم (How We Survived Communism and Even Laughed) مقالاتی درباره وضعیت زندگی مردم یوگسلاوی سابق به ویژه سبک زندگی زنان آن دوران نوشته است که از منظر بسیاری از حقوق زنان یکی از آثار مهم و تحسین برانگیز در حوزه مطالعات زنان به شمار می‌رود. این کتاب صوتی با نگاهی اجمالی به زندگی زنان اروپای شرقی در رژیم‌های کمونیستی به خوبی نشان می‌دهد که چگونه ایدئولوژی مسلط روح و روان مردم را تحت تاثیر قرار داد و چه نتایج ماندگاری را در دل یک جامعه ایجاد کرد. به بیان دیگر شاید دیوار برلین و شوروی سابق سقوط کرده باشد اما نمی‌توان به سرعت ردپای ترس‌ها و عقده‌های نهفته را از زندگی مردم پاک کرد.

دراکولیچ براساس تجربیات خودش و مشاهدات فرهنگی گسترده‌ای که انجام داده، در این کتاب رابطه میان کالاهای مادی و احساس خوشبختی را بررسی می‌کند و نشان می‌دهد که در جامعه‌ی آن دوران یوگسلاوی، میوه موز نیز یک کالای لوکس محسوب می‌شده، بیشتر مردم بدون داشتن حریم خصوصی در خانه‌های اشتراکی زندگی می‌کردند و لوازم آرایشی و بهداشتی و انواع لباس نیز محصولاتی گران قیمت به حساب می‌آمدند. این کتاب لحن شوخ و چالش برانگیز خود جهانی متناقض را به تصویر می‌کشد که پیش از سقوط کمونیسم، سرمایه‌داری را به طور کامل رد می‌کرد اما پس از آن کالایی شدن و مصرف گرایی وارد سبک زندگی مردم می‌شود و چنین وضعیتی می‌تواند آسیب‌های فراوانی به جامعه وارد کند.

نکوداشت‌های کتاب صوتی کمونیسم رفت، ما ماندیم و حتی خندیدیم:

- روایت‌هایی ارزشمند از زندگی روزمره مردم اروپای شرقی. (ویویان گورنیک، منتقد، مقاله نویس و نامزد جایزه کتاب ملی)

- او نویسنده و روزنامه نگاری‌ست که صدای او به تمام جهان تعلق دارد. (گلوریا استاینم، نویسنده و یکی از رهبران موج دوم فمنیسم در آمریکا)

- مجموعه‌ای از مقالات که متفکرانه و زیبا نوشته شده است. تجزیه و تحلیل هوشمندانه همراه با روایت‌‌هایی از زندگی روزمره. (نقد و بررسی کتاب نیویورک تایمز)

- یکی از اولین انتقادهای فمنیستی از طرف مردم نسبت به کمونیسم و یکی از نخستین نوشته‌ها درباره زندگی مردم واقعی اروپای شرقی پیش از فروپاشی شوروی. دراکولیچ نویسنده‌ای شجاع، خردمند و فوق العاده با استعداد است. (باربارا ارنریچ، نویسنده پرفروش نیویورک تایمز)

اسلاونکا دراکولیچ را بیشتر بشناسیم:

یکی از نویسندگان و روزنامه نگاران مهم اروپایی اسلاونکا دراکولیچ (Slavenka Drakulić) نام دارد. او در سال 1949 در کشور کرواسی به دنیا آمد و در رشته ادبیات تطبیقی و جامعه‌شناسی در دانشگاه زاگرب به تحصیل مشغول شد. او سال‌ها برای نشریات مختلف می‌نوشت و آثار داستانی و غیرداستانی متعددی را نیز از خود بر جای گذاشته است؛ به همین خاطر او در سال 2004 موفق شد جایزه نمایشگاه اروپا (Award for European Understanding) را در لایپزیگ آلمان دریافت کند. همچنین دراکولیچ در گردهمایی نویسندگان بین‌المللی در شهر پراگ در سال 2010، به عنوان یکی از تاثیرگذارترین نویسندگان اروپایی دوران معاصر معرفی شد. این روزنامه‌نگار کروات در اوایل دهه 90 میلادی به خاطر مشکلات سیاسی کشور خود را ترک کرد و به سوئد رفت اما همواره به عنوان یک نویسنده مستقل شناخته می‌شود که آثارش در مطبوعات بین‌المللی چون The New Republic، The New York Times Magazine و The New York Review Of Books و لا استامپا، فرانکفورتر آلگماینه زایتونگ، نیشن و یوروزین منتشر شده است.

اسلاونکا دراکولیچ همواره در داستان‌های خود به موضوعاتی نظیر بیماری، ترس از مرگ، قربانیان جنگ و تجاوز، ظلم به زنان و مسائل حقوق زنان می‌پردازد. برخی از آثار داستانی و غیرداستانی این نویسنده اروپایی عبارتند از: «هولوگرام‌های هراس، طعم ها، پوست شیشه‌ای، تختخواب فریدا، اس یک رمان درباره بالکان، کافه اروپا، آزارشان به مورچه هم نمی‌رسد، راهنمای بازدید از موزه‌ی کمونیسم و...»

در بخشی از کتاب صوتی کمونیسم رفت، ما ماندیم و حتی خندیدیم می‌شنویم:

آندره‌آ سی و یک ساله استاد دانشگاه است و دارد روی پایان نامه دکترایش کار می‌کند که موضوع آن شیوه‌های نگارش زندگینامه شخصی در قرون وسطا است. او با پدرش و همسر دوم او در آپارتمانی دو خوابه زندگی می‌کنند. اتاقش آنقدر کوچک است که میز تحریرش به تختش چسبیده. چون در دانشگاه دفتر مستقلی ندارد، مشترکا با دو همکار دیگرش در یک دفتر کار می‌کنند، ناچار است کارش را به خانه بیاورد.

گاهی اوقات خیلی افسرده می‌شود؛ هیچ جور نمی‌تواند آپارتمان مستقلی، حالا هر قدر هم که کوچک باشد، برای خودش تهیه کند. پدرش که پولی ندارد تا برایش آپارتمانی بخرد. دانشگاه هم که آپارتمانی به او نمی‌دهد. تازه حالا که حکومت جدید سرکار آمده، دیگر تامین مسکن مجانی برای کارگران هم که از سیاست‌های حکومت کمونیستی سابق بود، می‌رود پی کارش. حتی اگر می‌توانست آپارتمانی را اجاره کند، باز هم خوب بود اما این کار را هم نمی‌تواند بکند؛ مبلغ اجاره از نصف درآمدش هم بیشتر است و مشکل اینجاست پولی که می‌ماند کفاف زندگی آدم را نمی‌دهد.